Beautiful Love - część VIII [In Progress]

Gra: Słodki flirt
Pairing: Castaniel
Gatunek: Yaoi, potem może pojawić się coś z Romansu
Ograniczenia: MA (+18)
Ostrzeżenia: Opowieść klasyfikowana jako PWP!
"PWP" oznacza: "Porn without Plot - penis w potrzebie", czyli scena seksu bez fabuły.

Część VIII

Dni obozu mijały i zbliżał się upragniony koniec. Wszyscy po tym tygodniu byli po prostu wykończeni i nie tylko mówiono tu o uczniach, ale i o nauczycielach, którzy mieli dość poszukiwań pechowców, co z każdą wyprawą gubili się w lesie. Dzisiaj była już ostatnia noc, jutro zaś mieli opuścić to miejsce. Jednak to nie była ona jakaś zwyczajna, bo to właśnie dzisiaj mieli udać się na próbę odwagi. Wszystkim dano do ręki kompas i po jednej mapie. Były trzy różne drogi, temu też  każda z par dostawała mapę tylko do jednej z nich. Głównym celem był domek nad jeziorem, oczywiście żaden z dzieciaków nigdy wcześniej o nim nie słyszał.

- Ustawcie się proszę i będę was puszczał w pięciominutowych odstępach. – oznajmił nauczyciel. Na pierwszy ogień poszły dziewczyny. W końcu zaś nadszedł czas na Kastiela wraz z Natanielem. Zaraz ruszyli przed siebie i powędrowali według mapy.

- Na pewno to wygramy – oznajmił łobuz idąc przed siebie z wysoko uniesioną głową.

- Tak, w końcu nie możemy tak łatwo się poddać – odpowiedział mu przewodniczący, który z uwagą obserwował mapę. Trzeba było przyznać, że ich zespół był zbyt dobry, jeśli chodzi o orientacje w terenie. W pewnym momencie zza jednego z drzew wyskoczyło straszydło, a konkretnie ponury żniwiarz z kosą. Pojawił się on niefortunnie przed blondynem, gdyż w momencie, kiedy ten podniósł głowę, potwór był przed jego twarzą. W efekcie tego Nataniel cicho pisnął.

- Nie bój się, to tylko guma i prześcieradło – rzucił czerwonowłosy i spojrzał na ukochanego, po chwili zaś objął go w pasie. – Teraz nie masz się czego bać – szepnął mu do ucha i pocałował go w policzek. Na to blondyn zaraz się zarumienił i lekko wtulił w ukochanego.

- T-tak… - szepnął nieśmiało, wiedział, że są tutaj sami, ale jednak wciąż ta bliskość wprawiała go w zakłopotanie. Powoli szli dalej, nie zwracając już większej uwagi na jakiekolwiek straszydła, po prostu brnęli do celu.

- Zdaje mi się, że powinniśmy pójść tam – powiedział nagle Nataniel i wskazał dany kierunek.

- Jak dla mnie powinniśmy iść na północ, czyli tam – odrzekł mu Kastiel wskazując ścieżkę, którą dotychczas szli.

- Jestem pewny, że mamy iść  tam – burknął przewodniczący i wyswobodził się z uścisku ukochanego.

- A ja uważam, że tamta droga jest lepsza – rzucił tamten i zmrużył oczy. – Skoro jesteś pewny swojej trasy, to idź – rzucił i ruszył przed siebie. To nie spodobało się blondynowi, temu też burknął coś niechętnie i ostatecznie postanowił iść swoją drogą. Obrócił się na pięcie i zrobił kilka kroków w przód. Nagle jakieś straszydło wyskoczyło zza rogu, przez co chłopak przestraszył się i potknął o jakiś kamień. Krzyknął cicho i zaczął spadać z jakiejś nieco stromej górki. W ostatniej chwili złapał się jakiegoś wystającego korzenia i syknął cicho. Na szczęście nie poleciał zbyt daleko w dół, bo na pewno miałby potem problem z wejściem. Niestety dość mocno się poobijał. Próbował jakoś wstać, jednak liście, które zostały tu jeszcze z jesieni, były zbyt śliskie.

- Jest źle… - szepnął do siebie, a po chwili usłyszał gwizdnięcie. Kastiel stał na szczycie i trzymając się jednego z drzew, wyciągał do niego rękę.

- Powinieneś bardziej uważać – powiedział i nieco zjechał w dół, aby łatwiej mu było dosięgnąć chłopaka. Natanielowi w końcu udało się złapać rękę ukochanego, zaś wtedy ten, wręcz od razu go wciągnął na górę.

- P-przepraszam… Sprawiam same problemy… - szepnął blondyn, zaś czerwonowłosy mocno go przytulił.

- Po prostu jesteś niezdarą – zaśmiał się i pomógł mu stanąć. Jednak ten zaraz syknął, nie mógł stać na lewej nodze, gdyż naprawdę mocno go bolała. Widząc to, łobuz westchnął i wziął go na ręce. – Naprawdę jesteś niezdarą, bo żeby zrobić sobie coś od takiego upadku – zaśmiał się i powoli ruszył z nim w obranym wcześniej kierunku.

- N-nie możesz mnie nieść… I-inni zobaczą… - szepnął przewodniczący, zaraz mocno się rumieniąc i wtulając w ukochanego.

- Tym będziemy się martwić potem – zaśmiał się zaraz czerwonowłosy i pocałował go w czoło. – To nie czas na zamartwianie się.

                Obóz już się skończył i wszyscy wrócili do szkoły, na te ostatnie, nieszczęsne dni, bo w końcu jeszcze trochę i będą wakacje!

- A ty znowu w tych papierach… - burknął nagle znudzony Kastiel, który leżał na kanapie w pokoju przewodniczącyego.

- Nie moja wina, że mam jeszcze dużo pracy, wolę ją skończyć przed wakacjami – rzucił Nataniel, dalej układając papiery.

- Ta, ta… - burknął tamten i przeciągnął się na kanapie. Po chwili wstał z niej i zaszedł chłopaka od tyłu, po czym mocno go przytulił. – Może nieco odpoczniesz od papierów i spędzisz czas tylko ze mną? – szepnął mu kusząco do ucha. Na twarzy blondyna zaraz pojawił się rumieniec, niby tyle czasu już był z nim, a dalej nie mógł się przyzwyczaić.

- N-nie wymyślaj… - burknął, wlepiając wzrok w układane papiery.

- Oj przestań być taki ułożony – szepnął łobuz i odwrócił twarz chłopaka w swoją stronę, po to, aby móc namiętnie go pocałować. Blondyn nie opierał się zbyt długo, zaraz puścił papiery i objął ukochanego za szyję. Trwali tak przez dłuższy czas, dopiero, jak zabrakło im powietrza, oderwali się od siebie.

- Co powiesz na nieco zabawy? – zapytał kusząco czerwonowłosy i złapał chłopaka za pośladki.

- N-nie teraz… - rzucił tamten i wtulił się w niego. – P-poza tym… obiecałeś, że zrobimy to na zewnątrz… - dodał, płonąc już rumieńcem.

- Oh? Moja dziewica nabrała ochoty na harce pod gołym niebem? – zaśmiał się Kasiel i pocałował go w policzek.

- N-nie nazywaj mnie tak – burknął Nataniel i wtulił się w niego. – J-już nie jestem dziewicą…

- Ale byłeś nią, kiedy wziąłem cię po raz pierwszy, to mi wystarcza – rzekł łobuz i pogłaskał go po głowie. – W takim razie zapraszam do mnie, na pewno będzie świetna zabawa – szepnął mu jeszcze do ucha i opuścił pokój gospodarzy.

                Wieczorem Nataniel siedział już u swojego chłopaka i wraz z nim oglądał jakiś film w telewizji.

- Nudne to… - burknął nagle Kastiel i przytulił mocniej ukochanego.

- Przesadzasz Kas, nie tylko filmy akcji są interesujące – rzucił blondyn z cichym westchnieniem, co on się miał z napaleńcem.

- A może się nieco pobawimy?

- T-tutaj? – zapytał niepewnie przewodniczący, a w odpowiedzi został wzięty na ręce i wyniesiony do ogródka, w którym stał namiot. Został do niego wsadzony, zaś Kasiel zaraz uklęknął po jego bokach.

- Chciałeś na dworze, to masz – zaśmiał się i wpił w jego usta. Nataniel coś mruknął i zaczął odwzajemniać pocałunek, takie miejsce też było dobre na chwilę zabawy. Nie trwało to długo, aż oboje pozbyli się swoich ubrań i zaczęli ocierać się o siebie całkiem nadzy.

- Słodziak – szepnął Kasiel i począł gładzić uda chłopaka, delikatnie je rozkładając. Chwilę później przyssał się do jego sutka i zaczął go ssać i podgryzać, postawił sobie na cel, sprawić mu jak największą przyjemność. Nataniel wręcz od razu zaczął cicho pojękiwać, delikatnie się o niego ocierał, pragnąc więcej pieszczot. Nagle dłoń czerwonowłosego spoczęła na członku kochanka i zaczęła go stymulować, później zaś dołączyły do niej usta, którymi chciał doprowadzić go do szaleństwa. To właśnie się udało, grzeczny przewodniczący teraz wił się pod nim i błagał o więcej pieszczot, a najbardziej o to, aby Kas już w niego wszedł. W końcu łobuz uległ błaganiom i wszedł w swojego kochanka, jednak nie dał mu się zbytnio przyzwyczaić do swojej obecności, gdyż zaraz zaczął się w nim poruszać.

- N-nie… - jęczał Nataniel, odchylając głowę do tyłu. Jęki tylko bardziej podniecały Kastiela, który poruszał się w ukochanym coraz brutalniej. Po kilku chwilach, oboje doszli, przez co blondyn opadł wykończony na ziemię.

- Podobało się? – szepnął czerwonowłosy, wychodząc z niego i kładąc się obok. Blondyn wręcz od razu wtulił się w niego i zamknął oczy.

- Yhy… - burknął cicho. Co prawda nie było to pod gołym niebem, ale sam fakt, że porzucili cztery ściany budynków, był podniecający.

---

Dzisiaj niestety krótko i bez większego sensu o.O Czuję, że coraz bardziej niszczę tych bohaterów, z każdą następną częścią tejże historii o.O A tak to chyba zrobię sobie krótka przerwę, bo większość czasu spędzam na pisaniu i martwieniu się, co dodam jutro, zaś Qaszka się leni i ignoruje moje prośby, aby coś napisała o.O Czuję, że z czasem moje opowieści z przesłodzonych staną się emo o.O