Włoski tarot - Recenzja Arcana Famiglia

Włoski tarot
Recenzja Arcana Famiglia

                Już od paru lat oglądam to, co pojawia się wraz z przyjściem nowego sezonu, dlatego też wzięłam się za oglądanie między innymi „Arcana Famiglia”. Opis oraz trailer, w którym wypatrzyłam kilku bishów, zachęciły mnie do sięgnięcia po ten tytuł, mając nadzieję na coś ciekawego, zabrałam się za oglądanie pierwszego odcinka.

                „Arcana Famiglia” powstała na podstawie gry otome pod tym samym tytułem. Akcja dzieje się na wyspie Regalo, która chroniona jest przez tytułową „Arcana Famiglia”. Jest to organizacja, do której należą osoby, które zawarły kontrakt z jakąś kartą tarota i tym samym zyskały jakieś specjalne umiejętności. Lider tejże organizacji postanawia przejść na emeryturę i ogłasza turniej zwany „Arcana Duello” po to, by wyłonić swojego następcę oraz męża dla swojej córki Felicity.

                Reverse haremy na podstawie gier nigdy nie były niczym specjalnym, tak jest i w tym przypadku. Pierwszy odcinek miło mnie zaskoczył, główna bohaterka miała swój charakter, dużo się działo, a i na animację nie można było narzekać. Niestety cały czar prysł wraz z włączeniem drugiego odcinka. To, co w pierwszy zachwycało, w drugim nagle gdzieś zniknęło, a co najgorsze – nie wróciło. Dwanaście odcinków to zazwyczaj za mało, by odpowiednio wszystko przekazać, jednak mam wrażenie, jakby tym razem twórcom zostało przeznaczone za dużo czasu, dlatego większość zmarnowali na jakieś poboczne wątki. Niektóre z nich miały na celu przybliżenie nam bohaterów, jednak były także takie, które wcale się do tego nie przyczyniły, tylko były czymś w rodzaju zapychaczy, nie różniących się niczym od zwykłych fillerów. Niby „Arcana Duello” miało być głównym wątkiem, jednak prawdę mówiąc przeznaczony na niego został tylko jeden odcinek.

                Reżyserią zajęła się Kon Chiaki (Junjou Romantica, Higurashi no Naku Koro ni), mimo że ma na swoim koncie wiele produkcji shoujo, nie są one do końca udane, zwłaszcza wydaje mi się, że ostatnimi czasy jej nie idzie. Głosu głównej bohaterce – Felicicie użyczyła Noto Mamiko (Ichinose Kotomi, Enma Ai), bardzo lubię jej głos, jednak  tym razem nie pasował mi do tej roli już od pierwszego odcinka, najpierw był zbyt delikatny i nie pasował do charakteru głównej bohaterki, potem jednak nadawał jej nijakości. Oprócz Felicity na ekranie często pojawia się Liberta, któremu głos użyczył Fukuyama Jun (Okumura Yukio, Nura Rikuo), Nova, który zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu, także pojawia się dosyć często, głosu użyczył mu Yonaga Tsubasa (Niiya Teiichi, Miwa Hiroshi), obydwoje jak zwykle odwalili kawał dobrej roboty. Postaciom mniej ważnym głosu użyczyli jeszcze chociażby Sugita Tomokazu (Sakata Gintoki, Kyon) oraz Nakamura Yuuichi (Okazaki Tomoya, Miketsukami Shoushi).

                Miałam nadzieję na anime, które byłoby mieszanką akcji oraz romansu, niestety nie dostałam tego, czego chciałam. Po raz kolejny potwierdziły się moje przypuszczenia, co do adaptacji gier otome, nawet jeżeli wcześniej powstała manga na nich bazująca. Nie jest to seria, skupiająca się jedynie na fanserwisie, którego ostatnio w anime aż za dużo, ale mimo to uważam, że lepiej obejrzeć coś innego, co może się okazać o wiele ciekawsze. Jednak od razu nie skreślam „Arcany Famigli”, widziałam gorsze anime, ale mimo to polecam ją jedynie osobom, którym nie brakuje wolnego czasu i nie mają jakichś ambitniejszych planów, wtedy przymuszani przez nudę mogą się z tą serią zapoznać.

---

Tak oto i jest recenzja, po niej pisałam jeszcze jedną, ale by nie wstawiać wszystkiego na raz, ukaże się jutro jako zaplanowana notka (myślę, że ustawię mniej więcej tę samą porę, co publikacja tej), ponieważ jutro cały dzień będę poza domem, bo wybieram się do Wawy :D Jak będzie mi się chciało i napiszę jakieś PW, to wstawienie tamtej recenzji trochę się przesunie, ponieważ uważa, że PW powinny mieć pierwszeństwo :)